Skład

Skład Węglowodany, tłuszcze, białka, rutyna, olejki eteryczne, fitoncydy, antybiotyki, hormony, enzymy, kwasy organiczne, Witaminy: prowit. A , B1, B2, B3, B5, B6, C, PP, P, E, D, K, H Makroelementy: P, S, Cl, K, Ca, Na, Mikroelementy: Mg, Fe, Cu, Zn, Co, Mo, Se, Cr, Ni, Si

Właściwości:

• antyalergiczne,
• antydepresyjne i uspokajające,
• antybiotyczne,
• kosmetyczne,
• krwiotwórcze i odżywcze,
• podnoszące odporność organizmu na infekcje,
• poprawiające wzrok,
• przeciwmiażdżycowe, regulujące poziom cholesterolu,
• regulujące przemianę materii,
• regulujące łaknienie, przywracające właściwą wagę ciała,
• wspomagające w leczeniu choroby wrzodowej żołądka, dwunastnicy, zapaleniu trzustki, cukrzycy, chorobach dróg żółciowych, zapaleniu gruczołu krokowego,
• wspomagające w leczeniu choroby niedokrwiennej, zapaleniu mięśnia sercowego, w nadciśnieniu tętniczym,
• wspomagające odbudowę flory jelitowej,
• wspomagające w terapii nowotworów,
• wspomagające w terapii objawów klimakterium,
• wzmacniające i podnoszące wydolność organizmu.

Stosowanie:

Przed zastosowaniem pyłku warto skonsultować się z lekarzem. U niektórych osób może występować uczulenie.

• dzieci 3-5 lat: 10 g pyłku
• dzieci 6-12 lat: 15 g pyłku
• dzieci powyżej 12 lat: 20 g pyłku
• dorośli: 20g pyłku

• dorośli leczniczo: 30-40 g pyłku

Kuracja wzmacniająca Do ½ szklanki letniej wody lub mleka wsypać łyżkę obnóży pyłkowych i pozostawić na kilka godzin. Następnie dolać odrobinę ciepłej wody, dosłodzić miodem do smaku. Spożywać przed jedzeniem, 3 razy dziennie. Zalecana długość kuracji 1-3 miesiące, można ją powtarzać 2-4 razy do roku.

Pyłek przy uczuleniach Do 100 g pyłku dodać 900 g miodu, wymieszać. Trzytygodniową kurację rozpocząć na 3-4 tygodnie przed przewidywanym atakiem kataru siennego, astmy. Zacząć od małych dawek pyłku, codziennie zwiększanych do 11 dnia, następnie dawki stopniowo zmniejszyć.

Opracowanie na podstawie: „Pyłek kwiatowy i pierzga w lecznictwie klinicznym” Bogdan Kędzia, Elżbieta Hołderna-Kędzia, Toruń 2010 „Pyłek kwiatowy (obnóża) naturalna odżywka i surowiec farmaceutyczny” dr. Teresa Szczęsna, dr Helena Rybak-Chmielewska, doc. dr. hab. Wit Chmielewski, Puławy 1999